تصاج

کاش نامت را با خط بریل می نوشتند!

صدا کردنت کافی نیست

شکوه اسم تو را باید لمس کرد . . .

.

.

.

هرقدر رفاقت بکنم می ارزی / اظهار صداقت بکنم می ارزی

آنقدر عزیزی تو برایم ای عشق/ جان را فدایت بکنم می ارزی . . .

.

.

.

خوب میدانم برای من کسی مثل تو نیست / خوب میدانم که روزی باز ناچارم به تو

میروم شاید دلت روزی گرفتارم شود / میروم اما گرفتارم ، گرفتارم به تو . . .

.

.

.

با تو بر مرغان دریایی امیرم / بی تو در زندان تنهایی اسیرم

با تو در کاخ وفا ارباب عشقم / بی تو در کوه جفا سنگی حقیرم . . .

.

.

.

اینجا آسمان صاف تا قسمتی به رنگ دوستی همراه با غبار فراق است ،

توده ای سلام به سمت شما در حرکت است ، ضمنا احتمال بارش بوسه فراوان است . . .

.

.

.

ماه من ، نماز آیات می خوانم ، وقتی گرفته ای !

.

.

.

از تمام دار دنیا ، تنها یک چیز دارم : تویی عشقم !

.

.

.

در برهوت بی کسی تنها تو همزاد منی / ای نازتر از خواب شبم ، همواره در یاد منی . . .

.

.

.

 یک تلنگر هم کافی بود برای اینکه بشکنم

به هر حال ممنون از مشتت  . . .

.

.

.

اسیر فصل خزان گردد عمر آنکس که / دمی اسیر اشک کند چشم مهربان تو را . . .

.

.

.

چه سخت است ، تشیع عشق بر روی شانه های فراموشی و دل سپردن به قبرستان جدایی

وقتی میدانی پنج شنبه ای نیست ، تا رهگذری ، بر بی کسی ات فاتحه ای بخواند  . . .

.

.

.

اونقدر که فکرشو میکنی دوستت ندارم ، چون اونقدر دوستت دارم که نمیتونی فکرشو بکنی !

.

.

.

.


حافظ هنوز اصرار دارد ، خبر خوشی در راه است!

تو کجای دنیای منی که هر چه می آیی نمی رسی . . . ؟

.

.

.

کاش می شد همدلی را قاب کرد،ساکنان شهر غم را خواب کرد

کاش می شد نور چشمان تو را،جانشین تابش مهتاب کرد . . .

.

.

.

گفتم دل و جان بر سر کارت کردم هر چیز که داشتم نثارت کردم

گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی! این من بودم که بی‌قرارت کردم . . .

.

.

.

بیمار عشق توست پرستوى روح من ، از این مریض خسته عیادت نمیکنى !؟

.

.

.

دلتنگی فقط یک اسم مستعار است

برای تمام حس هایی که

اسمشان را نمی دانیم

و هر کدامشان برای خود یک دلتنگی اند . . .

.

.

.

خسته ام فردا نگاهت را برایم پست کن / یک بغل حال و هوایت را برایم پست کن

گوشم از آواز غمگین سکوت شب پراست / لطفا آن لحن صدایت را برایم پست کن. . .